3 Nisan 2012 Salı

Anne Sütü Değil Bebek Sütü!



İşte size gerçek hayattan bir kesit:
Sahne 1: Haftanın sadece bir günü işe giden “Annecik” öğle arasında içi kaygılı bir heyecanla dolu olarak canhıraş kızına bakan “Anneanneyi” arar. Kızı için sağıp dondurduğu anne sütünü içip içmediğini soracaktır.
Annecik: Anne ne oldu kızım sütünü içti mi?
Anneanne: Yani... İçmiyor bu sütü, biraz çekiyor, sonra beğenmeyip bırakıyor. Ben biberondan ağzına fışkırtarak doyurmaya çalışıyorum.
Sahne 2: Küçük bebekcik şaşkın bir halde bakınmaktadır. Karnı acıkmıştır o halde anneciğine sarılıp doyması  gerekmemekte midir? Sıcacık sütü, sıcacık anneyi özlemiştir. Anneannesi de ne yapıyordur böyle? Tadı bayat bir sütü plastik bir şeyle ağzının içine sokmaya çalışıyor... Ama bayat bu... En iyisi emmiyeyim, bana annemi bulunnnn!
Annecik boynu bükük telefonu kapatır... Kendini yoklar. Bebeğinin bulsa cuk cuk emeceği süt kendinde mevcuttur. Ama o bebeğinin yanında değildir ve bu yüzden bebek mutsuz olmuştur... Ve o anda hatasını anlatan bir idrak ışıltısı belirir. Sorun sözcüklerdedir.... Annenin emzirdiği süte hep anne sütü denmiştir. Sanki o sütün sahibi anneymiş gibi...Anneler hep “süt verdim” diye diye gezmiştir bugüne kadar. Ve sütü kendinin sanan, bebeğini anne sütüyle beslemeyi lütuf görebilen anneler zaman zaman bebeği sağılmış süte veya mamaya mahkum ederek “süt verme”yi de bazen bir süre, eğer çalışmaya başlamışlarsa bütün gün rafa kaldırır. Öyle ya süt anne sütüdür, süt verip vermeyceğine anne karar verir; isterse verir, ama kendi öncelik sırası değişirse de vermeyebilir...
Oysa ki o süt “anne sütü” değil “bebek sütü”dür. Rahman ve rahim olan Yüce Rab o sütü bebek için, o dünyaya geldiği anda göndermiştir. Ve 2 yıl ona bahşemiştir. Anneyi de emanetçi kılmıştır. İstediği an istediği kadar süt verecek bir emanetçi.... Emanetçiler kendilerini sahip sanınca ağzı dili olmayan kalender yavrular kendi süt haklarından olmuşlardır kimi zaman. Oysa ki bebek de olsa onlar da kul’dur ve kul hakkı onlar için de mevcuttur... Anneleri hakları olan sütü bebeklerden esirger, onları erken sütten keser ya da öğün atlarlarsa kul hakkına girmiş olmazlar mı? Bu onlardan sorulmaz mı?Yoksa bu da annelerin imtihanının bir parçası mı?
Annecik hala içinde süt vermeyi atladığı öğünlerin acısıyla dolaşmakta ve bebeğinin merhametine sığınıp ondan helallik istemektedir....




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder