Bir annenin nazlı nazlı kucağında taşıdığı, öyle beğenip de yere bile koyamadığı bebeğini kaza sonucu yere düşürmesi bir milattır efendim.... O günden sonra hiçbir şey bir daha asla eskisi gibi olmaz. Bir kere bebek yere düştükten sonra anne otomatik olarak alarm seviyesini "kırmızı"ya yükseltir, bebeği de "yüksek risk taşıyan canlı" olarak kodlayıverir zihninde; çünkü anlamıştır artık bebekcik ciddi sonuçlar doğurabilecek olaylara sebep olabilmektedir. Artık gözler bebeğin üstünden asla ayrılamaz....
Olayın trajik yanı şudur ki; zaten anne bebeğine en çok ihtimam gösteren ve gözünü doğal olarak ondan ayırmayan kişidir, ancak bebekler günün çoğunu -bazen hepsini- anneyle geçirdiklerinden dolayı annelerinin bir anlık dalgınlığından ya da güveninden faydalanıp onların gözetimi altındayken düşüverirler yerlere... Yani benim başıma gelmez, ben günümü gecemi evladıma adadım demeyin; bir gece ansızın geliverir maazallah.
Bir de bu düşme olayını 3 kategoride toplamakta fayda var ve maalesef ben bu üçünü de kendime çok güvendiğim için bizzattihi tecrübe ettim; ben yandım siz yanmayın....
1. İlk düşüş: Bu ilk düşüş bebek çok küçükken, daha hiç kendi başına sağa- sola dönmemişken gerçekleşir. Bebeğinin daha dönemediğini düşünen annecik bebeğin yanından bir anlık uzaklaşınca tüm gücünü toplamak için o anı seçen bebek "Vira Bismillah" der, döner ve kendini yerde bulur... Ağlama sesiyle irkilen anne de bebeği görünce şoka girer, bebeğin ağlamasına bağırarak eşlik eder ve muhtemelen annenin canı bebekten çok yanar, şoku da uzun zaman atlatamaz....
2. Gece Düşüşü:Anne her zamanki gibi yorgundur... Bebek her zaman ki gibi açtır ve gecenin bir yarısı kim bilir kaçıncı kez ağlamaktadır.... Anne bebeği emzirmeye başlar, içi geçer, elleri boşalır.... ve bir "pat" sesini bir ağlama takip eder, Hem geceyi hm de anneciğin yüreğini deler geçer... Bebekcik yine düşmüştür...
3. Bebek Arabası Düşüşü: Bu da olur mu demeyin, olur. Bence bebekler tereyağı gibidir, kayıp düşmek onlar için çok kolay. Hele bebek arabasında emniyet kemerini bağlamayıp buna zemin oluşturursanız daha da kolay... Özellikle yokuş çıkarken ve bebek arabasını kaldırma çıkarırken...
Yukarıdakileri yazarken bile bir anne olarak zorlandım, yaşarken ise çok daha acı vericiydi ancak son bir kısım daha ilave etmezsem görevimi tam yapmış sayılmam. Bütün bebekler düşerler, başlarına ne ilginç hadiseler gelir ancak Allah'ın izni ile onlara bişeycikler olmaz çoğu zaman. Koruyucu melekleri bebekleri korurlar onlara kol kanat gererler. Ben gözümle gördüm: Kızımın kafası yere çarpacakken havada sanki bir noktaya temas edip orada durdu....Eminim her anne günahsız yavrusu sebebiyle bu tarz ilahi yardımlara mazhar olmuştur... Yani uzun lafın kısası demem o ki, siz siz olun bebeğinizi düşürmemek için her türlü tedbirinizi alın ancak Rabbimizin yavrunuzu sizden önce düşünüp, koruyacağını da unutmayın....
Muhabbetle...
